مَنگ شُدِه

بر خلاف ظاهر بیخیالم خیلی آدم احساسی ای بودم
طوری وانمود میکردم که واسم هیچی مهم نیست
مینشستم و میدیدم چجوری دروغ میگن
و با لبخند تظاهر میکردم که باورشون دارم
و رفتن کسایی که روزی ادعا میکردن تا آخر هستن و دوسم دارن رو میدیدم
اوایل درک این مسئله سخت بود
ولی بعد کم کم تبدیل میشه
به یکی ازعادت های همیشگی زندگیت
و این جمله رو با تک تک سلول هات درک خواهی کرد
که کسی ک‌ بخواد میمونه
و کسی هم نخواد ی روزی بالاخره به‌ هر دلیلی میره